Kard. Kazimierz Nycz
Kard. Kazimierz Nycz pochodzi ze Starej Wsi koło Oświęcimia 1950 roku. Liceum ukończył w Czechowicach-Dziedzicach. W roku 1967 rozpoczął studia w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk bp. Juliana Groblickiego 20 maja 1973 r. w Kaniowie.
W 1976 r. uzyskał licencjat z teologii na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie. Rok później został skierowany na studia doktoranckie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1981 r. uwieńczył studia katechetyczne uzyskaniem doktoratu.
Po zakończeniu studiów podjął pracę w Wydziale Katechetycznym Kurii Metropolitalnej w Krakowie oraz przez sześć kolejnych lat wykładał też katechetykę na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W 1987 r. został wicerektorem krakowskiego seminarium duchownego.
Funkcję tę sprawował zaledwie rok, gdyż 16 kwietnia 1988 r. papież Jan Paweł II mianował ks. Nycza biskupem pomocniczym metropolity krakowskiego i biskupem tytularnym Villa Regis. Co ciekawe w chwili nominacji miał on zaledwie 38 lat. Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa Ex hominibus, pro hominibus (Z ludu i dla ludu).
W latach 1988-2004 bp Nycz pełnił urząd wikariusza generalnego archidiecezji krakowskiej. Organizował trzy ostatnie pobyty Jana Pawła II w Krakowie podczas pielgrzymek Ojca Świętego, dzięki czemu dał się poznać jako dobry organizator.
9 czerwca 2004 r. Jan Paweł II mianował bp. Kazimierza Nycza biskupem diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Ingres do katedry w Koszalinie nastąpił 7 sierpnia 2004 roku. Biskupem koszalińsko-kołobrzeskim bp Nycz pozostawał do 2007 roku.
3 marca 2007 papież Benedykt XVI mianował biskupa Kazimierza Nycza arcybiskupem metropolitą warszawskim. W tym samym roku został mianowany ordynariuszem wiernych obrządku wschodniego w Polsce nie mających własnego biskupa. Biret kardynalski abp Kazimierz Nycz odebrał z rąk papieża Benedykta XVI 20 listopada 2010 roku w bazylice św. Piotra w Rzymie razem z 24. Duchownymi.
Dwa dni przed beatyfikacją Jana Pawła II kard. Kazimierz Nycz objął w Rzymie swój kościół tytularny. Bazylikę św. Sylwestra i Marcina ai Monti niedaleko Koloseum przydzielił mu papież Benedykt XVI mianując go w listopadzie 2010 r kardynałem.
Od 2010 r. kard. Nycz jest członkiem Kongregacji: ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów oraz Kongregacji ds. Duchowieństwa, a od 2014 r. także członkiem Papieskiej Rady Kultury. W 2013 roku uczestniczył w konklawe, na którym papieżem został wybrany Franciszek.
Natomiast w ramach Konferencji Episkopatu Polski kard. Nycz od grudnia 2004 r. jest członkiem Rady Stałej KEP (obecnie z urzędu) oraz członkiem Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Niemiec. Ponadto, jest członkiem Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP i KEP, przewodniczy też Radzie Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”.
W przeszłości, w latach 1999-2009 przewodniczył Komisji Wychowania Katolickiego. Episkopatu Polski. Pod jego kierunkiem zostały opracowane: Podstawa programowa katechezy Kościoła katolickiego w Polsce, Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce i Program nauczania religii, zatwierdzone przez Konferencję Episkopatu Polski w 2001 r.
Od 2013 r. jest także wielkim przeorem zwierzchnictwa w Polsce Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie (tzw. bożogrobców).
S. Nulla – zgromadzenie służebnic krzyża
Siostra Nulla, czyli Lucyna Garlińska, urodziła się 8 listopada 1967 r. w Przybiernowie (powiat goleniowski, woj. zachodniopomorskie), jako czwarta córka Józefy i Feliksa Garlińskich.
Liceum ukończyła w Kamieniu Pomorskim w 1986 roku. Następnie wstąpiła do (powstałego w 1985 r.) nowicjatu Uczennic Krzyża, który mieścił się w pomieszczeniach dawnej plebanii rodzinnego Przybiernowa.
Zgromadzenie rozwijające się od 1982 roku założyła s. Christiana Mickiewicz, która miała wcześniej kontakt z zainicjowanym przez Stefana Wyszyńskiego Ruchem Pomocników Matki Kościoła.
W 1988 r. u siostry Nulli lekarze zdiagnozowali złośliwy nowotwór tarczycy. Współsiostry modliły się o uzdrowienie za przyczyną Prymasa Wyszyńskiego i choroba ustąpiła mimo, że nie było rokowań na wyzdrowienie.
Cud nie był nigdzie zgłaszany przez lata. Kiedy zgromadzenie po 20 latach zgłosiło się do o. Gabriela Bartoszewskiego, postulatora procesu beatyfikacyjnego kardynała Wyszyńskiego, o pomoc przy opracowaniu zakonnych konstytucji, okazało się, że do wyniesienia na ołtarze Prymasa potrzebny jest cud. To spotkanie otworzyło drogę do ogłoszenia Prymasa Wyszyńskiego błogosławiony.