Pomocnicy mają doprowadzić siebie i innych do Boga!
Ruch Pomocników Maryi Matki Kościoła został powołany do istnienia przez Stefana Wyszyńskiego 26 sierpnia 1969 roku. Prymas Tysiąclecia wezwał tym samym wszystkich Polaków, wszystkich ludzi dobrej woli do pomocy Kościołowi i Ojczyźnie, poprzez Bogurodzicę – Matkę i Królową Polski. Warto pamiętać, iż czasy, w jakich Ruch powstał były bardzo niebezpieczne dla naszego kraju, można z łatwością wymieniać zagrożenia, jakie za sobą niosły dla Narodu, Polski i Kościoła Świętego.
Zaledwie po dwóch latach od pierwszych słów Kardynała Ruch PMK został zaaprobowany przez Episkopat Polski. Pierwszym Duszpasterzem Pomocników był ks. Marian Piątkowski. Ruch rozwijał się w poszczególnych diecezjach, parafiach… Organizowano wtedy liczne spotkania, dni skupienia, rekolekcje – również wakacyjne dla dzieci i młodzieży. W tym czasie kościół Matki Bożej Zwycięskiej w Warszawie został ogłoszony Szkołą Pomocników Matki Kościoła. To właśnie z tego miejsca, co roku 16 sierpnia wyrusza Piesza Pielgrzymka PMK na Jasną Górę. Pątnicy przez 10 dni uczestniczą w rekolekcjach w drodze a zwieńczeniem ich trudów i wysiłków jest patronalne święto PMK 26 sierpnia. Czas pielgrzymki jest niezwykłą szkołą modlitwy, pokory, miłości do bliźniego (Siostry i Brata), jest także okazją do zgłębienia wiedzy na temat Ruchu – podczas mszy św. na Jasnej Górze osoby, które pragną przystąpić do Ruchu zawierzają swoje życie Matce Bożej. Warto pamiętać, że w kościele Matki Bożej Zwycięskiej są organizowane regularnie dni skupienia przez cały rok.
Z ruchu PMK wyrosła Wspólnota Sióstr Uczennic Krzyża.
Zgodnie z intencjami Założyciela Ruchu najważniejszym przesłaniem dla Pomocników jest włączenie się wszystkich ludzi w Milenijny Akt Narodu i przyjęcie osobistej i świadomej odpowiedzialności za Kościół Powszechny. To Pomocnicy mają stać się narzędziem i pomocą Maryi Matce Kościoła, Kościołowi Świętemu, każdemu ludzkiemu istnieniu i Ojczyźnie. Podążają oni drogą wskazaną przez Jezusa Chrystusa przez Maryję. Ich życie jest na stałe związane z Maryją. W roku 1974 biskupi polscy bezpośrednio skierowali swoje słowa do Pomocników, wskazując, że to właśnie Pomocnicy mają doprowadzić siebie i innych do Boga!
Trzy najważniejsze cechy Ruchu to pomocniczość, maryjność i eklezjalność (kościelność).
Pomocniczość w sposób szczególny oznacza godność drugiej osoby i szacunek dla niej. Pomocnik to osoba przyjazna i działająca w sposób bezinteresowny, realizując w ten sposób przykazanie miłości bliźniego. Należy czynić wszystko, by Polska wzrastała w Bogu i Ewangelii.
Cecha, jaką jest Maryjność jest szczególnie ważna dla każdego z PMK. Jest to zrozumienie, że wolą Boga jest dążenie do Chrystusa poprzez Maryję, jednocześnie pamiętając o fatimskiej prośbie Maryi o pomoc w ratowaniu dusz dla Chrystusa! PMK realizują ją przez oddanie Maryi modlitwy (szczególnie różaniec), ale także oddawanie każdego czynu w jej ręce, w intencji nawrócenia ludzi i pokoju…
Kościelność stanowi zadanie dla każdego Pomocnika, jest pobudzaniem świeckich katolików do odpowiedzialności za Kościół, Ojczyznę i drugiego człowieka.
Podstawą bycia Pomocnikiem jest Osobisty Akt Oddania się Matce Bożej w niewolę miłości…
Czasy, w których Ruch został powołany dawno przeminęły. Współczesny świat stawia przed nami nowe wyzwania i pokusy wcześniej nieznane, ale wartości takie jak ludzka godność, miłość do drugiego człowieka pozostają niezmienne. To właśnie zadaniem Pomocników – każdego indywidualnie i wspólnotowo jest szerzenie podstawowych prawd, które w obecnych dniach mogą być w sposób łatwy utracone. Bo zawsze można wybrać wariant wygodniejszy… I tu Maryja Matka Kościoła staje się pomocą i wzorem. Pozostaje niezmienna w swej Matczynej miłości. Ona jest Tą, która zawsze wskazuje Jezusa Chrystusa, przez swoje serce pokazuje jak dawać Jezusa innym, jak być posłusznym Duchowi Świętemu, jak powtarzać za Nią „Fiat” w całym życiu.
Ewa Góralczyk